Park Narodowy Skamieniałego Lasu (Petrified Forest National Park)

Petrified Forest to park narodowy w hrabstwach Navajo i Apache w północno-wschodniej Arizonie. Nazwany został ze względu na duże złoża skamieniałych drzew. Jego powierzchnia wynosząca 884 kilometry kwadratowe obejmuje stepy porośnięte półpustynnymi krzewami, a także silnie zerodowane i kolorowe badlands, czyli skalne pustkowia. Średnio na wysokości około 1600 m n.p.m. panuje suchy wietrzny klimat z temperaturami wahającymi się w lecie do około 38°C, a zimą do temperatur znacznie poniżej zera. W parku znajduje się ponad 400 gatunków roślin, zdominowanych przez trawy, takie jak wiązka, grama niebieska i sacaton. Fauna obejmuje większe zwierzęta, takie jak antylopy, kojoty i lisy oraz wiele mniejszych zwierząt, m.in. myszy, węże, jaszczurki, siedem rodzajów płazów i ponad 200 gatunków ptaków. 

Skamieniały las jest znany ze swoich skamielin, zwłaszcza powalonych drzew, które rosły w późnym triasie, około 225 milionów lat temu. Osady zawierające skamieliny są częścią kolorowej formacji Chinle. Od około 60 milionów lat temu płaskowyż Colorado, którego częścią jest park, został wypchnięty w górę przez siły tektoniczne i narażony na zwiększoną erozję. Oprócz skamieniałych drzew, odkrycia w parku obejmowały też paprocie z późnego triasu, sagowce, miłorzęby i wiele innych roślin, a także gigantyczne gady zwane fitozaurami, duże płazy i wczesne dinozaury. Paleontolodzy odkrywają i badają skamieliny parku od początku XX wieku. Pierwsi ludzie przybyli tu co najmniej 8 000 lat temu. Około 2000 lat temu uprawiali kukurydzę. W okresie późniejszym wznosili budowle zwane pueblos. Chociaż zmieniający się klimat spowodował, że ostatnie z pueblos zostały porzucone około 1400 roku n.e., w parku odkryto ponad 600 stanowisk archeologicznych, w tym petroglifów. 

Niejako kontynuacją Skamieniałego Lasu jest leżąca dalej na północ tzw. Pustynia Pstra, ciągnąca się aż do granic Wielkiego Kanionu Kolorado. Region ten został nazwany przez wyprawę pod dowództwem Francisco Vazqueza de Coronado w 1540, kiedy to dostrzeżono wielokolorowe skały rozsiane po pustkowiu.